لیزر درمانی شقاق مقعد یک عمل جراحی ساده ، سرپایی، کاملا به صرفه و بدون درد با عوارض کم است.
انتخاب روش درمان شقاق مقعدی با لیزر می تواند به عنوان یک درمان مؤثر برای بیماران مبتلا به شقاق مقعد شناخته شود.
در ادامه موضوع به بررسی مزایا و محدودیت های این روش نیز می پردازیم.
لیزر درمانی شقاق مقعد چگونه انجام می شود؟
درمان شقاق با لیزر روشی نوین جهت ایجاد خاطری آسوده برای تسکین درد و بهبودی بیماران است.
این روش در کل دنیا تایید شده بوده و در بیش از 95٪ موارد بعد از عمل بیماران احساسی خوشایند داشته و درد خیلی کمتری را نسبت به عمل جراحی باز و سنتی تجربه کردند.
در حالی که از طرفی دیگر10٪ بیماران اعتراض از برگشتن شقاق یا همان فیشر مقعد کرده اند.
عمل جراحی شقاق با روش باز چه پیامد هایی دارد؟
به دلیل وجود دلایل زیر اغلب بیماران لیزر درمانی شقاق را به جای جراحی باز انتخاب کرده اند:
1. درد
2.خونریزی
3. عفونت (زیرا زخم تا مدتی باز است)
4. عدم کنترل مدفوع
5. تنگی بیش از حد دریچه مقعد
6. عود کردن فیشر پس از مدتی از جراحی
درمان شقاق با لیزر همیشه مورد توجه اکثر جراحان بوده است زیرا پوست مقعد بسیار نازک و حساس است و باید جهت درمان شقاق با آن ملایم تر برخورد شود که لیزر این امکان را برای ازبین بردن ضایعات فراهم کرده است.
لیزر روشی غیر تماسی برای درمان آن است به این معنی که هیچ تماس و برش مستقیمی روی پوست ایجاد نمی شود.
به این ترتیب امروزه روش درمان بیماری ها با لیزر همچنین برای عوارض زیر مورد استفاده قرار می گیرد:
1. تومورهای دورانی و رکتال
2. فیستول مقعد
3. لیزر انواع بواسیر (هموروئید)
4.شقاق مقعد
5. زگیل معمولی و زگیل تناسلی
رژیم کتوژنیک (یا رژیم کتو ، به طور خلاصه) یک رژیم کم چرب ودر عین حال پر چرب است! که فواید سلامتی زیادی را به همراه دارد.
در واقع ، بیش از 20 منبع معتبر برنامه غذایی نشان می دهد که این نوع رژیم ها می تواند به شما در کاهش وزن و بهبود سلامتی کمک کند.
رژیم های کتوژنیک حتی می توانند بر بهبودی بیماری هایی همچون دیابت ، سرطان ، صرع و بیماری آلزایمر اثر بگذارند.
در اینجا راهنمای مفصلی درباره رژیم کتو گردآوری شده است.
رژیم کتوژنیک چیست؟
رژیم غذایی کتوژنیک شباهت زیادی با رژیم های اتکین ها و رژیم های کم کربوهیدرات دارد.
برنامه غذایی رژیم کتو شامل کاهش شدید کربوهیدرات و جایگزینی آن با چربی است. این روند کاهش کربوهیدرات بدن شما را در وضعیت متابولیکی بنام کتوز قرار می دهد.
وقتی این اتفاق بیفتد ، بدن شما در سوزاندن چربی برای انرژی فوق العاده کارآمد می شود. همچنین چربی را به کتونهای موجود در کبد تبدیل می کند که می تواند انرژی کافی برای کارکردمغز را تأمین کند.
رژیمهای غذایی کتوژنیک می توانند باعث کاهش شدید قند خون و انسولین شوند. این رژیم غذایی عالی به همراه افزایش کتون ها ، از مزایای زیادی برخوردار است .
انواع مختلف رژیم های کتوژنیک
چندین نسخه از رژیم کتوژنیک وجود دارد ، مانند:
رژیم کتوژنیک استاندارد (SKD): این روش جزء رژیم های غذایی کم کربوهیدرات می باشد. پروتئین متوسط و پرچرب است. این ماده معمولاً شامل 75٪ چربی ، 20٪ پروتئین و فقط 5٪ کربوهیدرات است.
رژیم کتوژنیک چرخه ای (CKD): این رژیم شامل دوره هایی از مصرف کم تر کربوهیدرات مانند 5 روز کتوژنیک و به دنبال آن 2 روز با کربوهیدرات بالا است.
رژیم کتوژنیک هدفمند (TKD): این رژیم به شما امکان می دهد که هم زمان با ورزش های روزانه ، کربوهیدرات بدست آورید.
رژیم کتوژنیک پر پروتئین : این نوع شبیه به یک رژیم کتوژنیک استاندارد است ، اما شامل پروتئین بیشتری می شود. این شاخه از رژیم کتوژنیک دارای مواد غذاییبه نسبت های 60٪ چربی ، 35٪ پروتئین و 5٪ کربوهیدرات است.
توجه کنید!!
رژیمهای غذایی کتوژنیک استاندارد و پر پروتئین به طور گسترده مورد بررسی اکر مردم می باشد و رژیمهای غذایی کتوژنیک یا هدفمند روشهای پیشرفته تری هستند و در درجه اول توسط بدنسازان یا ورزشکاران استفاده می شوند.
کاهش وزن و لاغری با رژیم کتوژنیک
رژیم کتوژنیک یک روش مؤثر برای کاهش وزن و عوامل خطر کمتر برای بیماری است.
در حقیقت ، تحقیقات نشان می دهد که رژیم کتوژنیک نسبت به رژیم های غذایی کم چربی توصیه بیشتری می شود.
مطالعه های اخیر کارشناسان تغذیه نشان می دهد افرادی که در رژیم غذایی کتوژنیک قرار دارند 2.2 برابر وزن بیشتری نسبت به افرادی که رژیم کم چربی دارند کم می کنند. علاوه بر این کاهش وزن مناسب، سطح کلسترول تری گلیسیرید و HDL نیز در بدن افراد با رژیم کتوژنیک بهبود یافته است.
مطالعه ای دیگر نشان می دهد افرادی که در رژیم کتوژنیک قرار دارند ، 3 برابر بیشتر از افرادی که در رژیم های غذایی دیگر هستند و دچار دیابت می باشند ،وزن خود را از دست دادند.
بهترین و بدترین رژیم غذایی سال 2020 در,وبلاگ : https://pezeshki-org.blogsazan.com
ویروس اچ پی وی یا پاپیلومای انسانی (HPV) ویروسی است که از طریق تماس پوست با پوست و روابط جنسی منتقل می شود. بیش از 100 نوع HPV وجود دارد که از طریق تماس جنسی قابل انتقال است و می تواند بر اندام تناسلی، دهان و گلو تاثیر بگذارد. به همین ترتیب اچ پی وی شایع ترین بیماری روابط جنسی است. اغلب افرادی که روابط جنسی زیادی دارند نوعی از آن را دریافت می کنند. در برخی از موارد عفونت HPV تناسلی ممکن است باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. با این حال، برخی از انواع اچ پی وی می توانند منجر به ایجاد زگیل تناسلی و حتی سرطان دهانه رحم، مقعد و گلو شود.
ویروسی که عامل عفونت HPV است، از طریق تماس پوست با پوست انتقال می یابد. اکثر افراد از طریق تماس جنسی مستقیم، از جمله واژینال، مقعد و رابطه جنسی دهانی، این عفونت را دریافت می کنند. بسیاری از افراد مبتلا به ویروس اچ پی وی هستند و از آن اطلاعی ندارند، این به معنی است که شما می توانید این ویروس را حتی از فردی که هیچ علائمی ندارد، نیز دریافت کنید.
در موارد نادر، مادرانی که اچ پی وی دارند می توانند ویروس را در حین زایمان به نوزاد انتقال دهند. که در این صورت نوزاد به بیماری به نام پاپیلوماتوز تنفسی مبتلا می شودَ ، در این بیماری زگیل های مربوط به HPV درون گلو یا راه هوایی ایجاد می شوند.
اغلب ویروس اچ پی وی علائم قابل مشاهده ای ندارد. برخی از انواع این ویروس حتی بعد از 2 سال از ورود آن به بدن هیچ علامت و نشانه خاصی را به همراه ندارند و این یعنی ممکن است فرد آن را بدون اطلاع به بدن شریک خود انتقال داده باشد. اما در هر صورت این ویروس، می تواند مشکلات جدی مانند زگیل های تناسلی و زگیل در گلو (شناخته شده به عنوان پاپیلوماتوز مجدد تنفسی) و … را به همراه داشته باشد. همچنین عفونت HPV عامل سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های تناسلی، سر، گردن و گلو شناخته می شود.
البته انواع دیگری از HPV که موجب زگیل می شوند،از انواع سرطانی آن متفاوت است. بنابراین، داشتن زگیل های تناسلی ناشی از HPV به این معنی نیست که شما سرطان دارید. سرطان های ناشی از این ویروس اغلب تا زمان پیشرفت علائمی را ایجاد نمی کنند و تنها راهکار تشخیص غربالگری منظم است، غربالگری می تواند به تشخیص مشکلات بهداشتی مرتبط با HPV کمک کند و شانس بقا را افزایش دهد.
بسیاری از مردان مبتلا به HPV هیچ علائمی ندارند، اگر چه برخی از آنها مبتلا به زگیل های تناسلی می شوند. پس اگر ضایعات غیر معمولی بر روی آلت تناسلی مردانه، اسکروتوم (کیسه بیضه ) یا مقعد مشاهده کردید، به پزشک مراجعه نمایید.
برخی از سویه های HPV می توانند سرطان های آلت تناسلی، مقعد و گلو را در مردان ایجاد کنند. برخی از مردان بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV هستند، مثل مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی برقرار می کنند و یا مردانی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند.
در طی تحقیقات مشخص شده، زنان در طول عمر خود حداقل یک نوع HPV را دریافت می کنند. اغلب زنان مبتلا به HPV علائمی ندارند ولی دسته ای از آنها دچار زگیل های تناسلی می شوند که ممکن است در داخل واژن، در اطراف حنجره یا گردنه رحم یا فرج (آلت تناسلی زنانه) ظاهر شوند. در صورت مشاهده رشد هر بافت غیرطبیعی بر روی آلت تناسلی بهتر است با پزشک خود مشورت نمایید.
برخی از انواع ویروس HPV می تواند سرطان دهانه رحم یا سرطان های واژن، مقعد یا گلو ایجاد کند. غربالگری منظم می تواند به تشخیص تغییرات مرتبط با سرطان دهانه رحم در زنان کمک کند. علاوه بر این، آزمایشات DNA بر روی سلول های رحم می توانند سویه های HPV مرتبط با سرطان های دستگاه تناسلی را شناسایی کنند.
تست شناسایی این ویروس در مردان و زنان متفاوت است. که در ادامه به شرح آن می پردازیم :
تست های پاپ اسمیر برای شناسایی سلول های غیر طبیعی در زنان بکار می رود. این آزمایش می تواند سرطان سرویکس یا سایر مشکلات مربوط به این ویروس را مشخص نماید. زنان باید در سنین بین 21 تا 29 سال حداقل یکبار در سال، و زنان بین سنین 30 تا 65 سال، هر پنج سال یکبار آزمایش DNA و پاپ اسمیر را برای شناسایی HPV انجام دهند. در صورتی که نتایج پاپ اسمیر غیر طبیعی باشد، پزشک آزمایش HPV را درخواست می کند. همچنین در صورتی که ویروس از نوع سرطان زا آن باشد، پزشک تغییرات سرویکس یا گردنه رحم را بررسی می کند. که برای این امر نیاز به انجام کولپوسکوپی خواهد بود. البته تغییرات گردنه رحم که منجر به سرطان می شود، اغلب سال ها به طول می انجامد.
آزمایش DNA و HPV تنها برای تشخیص این ویروس در زنان در دسترس است و در حال حاضر هیچ آزمایش مورد تایید FDA برای تشخیص اچ پی وی در مردان وجود ندارد. به همین ترتیب غربالگری معمول برای سرطان مقعد، گلو و یا آلت تناسلی در مردان توصیه نمی شود. البته بعضی از پزشکان آزمایش پاپ اسمیر مقعد را برای مردان در معرض خطر سرطان مقعد انجام میدهند.
این ویروس در اغلب موارد از بین نمی رود، بنابراین هیچ عارضه ای برای ویروس اچ پی وی وجود ندارد. ولی لازم است هر سال آزمایش های لازم انجام گیرد تا تغییرات سلولی ایجاد شده مورد بررسی قرار گیرند. اما برای درمان زگیل تناسلی می توان از داروهای مناسب، روش سوزاندن با جریان الکتریکی یا انجماد با نیتروژن مایع استفاده نمود. اما، همه این روش ها شما را از شر زگیل های فیزیکی خلاص می کنند و چون ویروس خود درمان نمی شود، امکان بازگشت زگیل ها وجود دارد.
انجام تست هایی نظیر پاپ اسمیر به شناخت روند تغییرات سلول های سرطانی کمک می کند. همچنین سرطان هایی که از HPV ایجاد می شوند با روش هایی مانند شیمی درمانی، پرتو درمانی یا جراحی و یا مجموعه از آنها درمان میشوند. در حال حاضر هیچ روش درمان طبیعی برای درمان HPV وجود ندارد. تنها غربالگری روتین برای HPV و سرطان گردن رحم می تواند بر شناسایی، نظارت و درمان مشکلات بهداشتی ناشی از عفونت HPV کمک نماید.
این ویروس از طریق تماس پوست با پوست منتقل می شود. از عواملی که ممکن است شخصی را در معرض خطر ابتلا به اچ پی وی قرار دهد، عبارتند از:
همچنین برخی از عوامل وجود دارند که در صورت ابتلا به این ویروس، ریسک ایجاد سرطان را افزایش خواهند داد :
ساده ترین راه برای جلوگیری از ابتلا به اچ پی وی استفاده از “کاندوم و برقراری رابطه جنسی سالم” است. علاوه بر این، تزریق واکسن گارداسیل برای پیشگیری از زگیل های تناسلی و سرطان های ناشی از این ویروس کاربرد دارد. این واکسن می تواند فرد را در برابر نه سوش مختلف HPV که عامل سرطان یا زگیل های تناسلی است، محافظت نماید.
بهترین زمان برای تزریق واکسن اچ پی وی HPV برای پسران و دختران سن 11 تا 12 سال است. تزریق دو دوز واکسن حداقل به 6 ماه فاصله نیاز دارد. زنان و مردان 15 تا 26 ساله همچنین می توانند درسه مرحله واکسینه شوند. علاوه بر این، افراد بین سنین 27 تا 45 ساله که قبلا برای HPV واکسینه نشده اند، واجد شرایط واکسیناسیون با Gardasil 9 می باشند. برای جلوگیری از مشکلات بهداشتی مرتبط با این ویروس باید به طور منظم بررسی های بهداشتی و تست پاپ اسمیر انجام گیرد.
ابتلا به این ویروس شانس بارداری را کاهش نمی دهد. اگر شما حامله و دارای HPV هستید، ممکن است بخواهید فرآیند درمان را تا بعد از زایمان به تأخیر اندازید که این امر بدون عوارض نیست. تغییرات هورمونی که در دوران بارداری اتفاق می افتد ممکن است باعث ایجاد زگیل تناسلی شود و در بعضی موارد این زگیل ممکن است خونریزی کند. همچنین اگر زگیل های تناسلی گسترش یابند، ممکن است نتوانید زایمان واژینال داشته باشید.
در موارد نادر، یک زن مبتلا به اچ پی وی می تواند آن را به کودک خود منتقل کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، یک بیماری نادر اما جدی به نام پاپیلوماتوز تنفسی رخ میدهد. در این شرایط، زگیل ها در راه های تنفسی کودک رشد می کند. تغییراتی که در طول بارداری رخ میدهد، ممکن است باعث ایجاد عوارضی شود در نتیجه غربالگری معمول برای سرطان دهانه رحم و HPV لازم است.
CDC (مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری) تخمین زده است که 79 میلیون آمریکایی دارای HPV هستند. اکثر این افراد در رده نوجوانی و یا اوایل دهه 20 زندگی خود به سر می برند. همچنین آمار ها نشان داده حدود 14 میلیون نفر هر سال در معرض خطر این ویروس قرار می گیرند. در این کشور، HPV باعث ایجاد بیش از 33،000 سرطان در سال در مردان و زنان می شود. برآورد شده است که 95 درصد از سرطان های مقعدی ناشی از عفونت HPV هستند. اکثر این موارد به علت HPV 16 رخ می دهند. همچنین دو نوع HPV 18 و HPV 16 حداقل 70 درصد موارد سرطان دهانه رحم را تشکیل می دهند.
در سال 2006 اولین واکسن HPV تولید شد و از آن زمان تا به حال، 64 درصد کاهش در گونه های HPV در دختران نوجوان در ایالات متحده، تحت پوشش واکسن دیده شده است.
منبع: https://hpvdarman.com
زگیل
ها هزاران سال است که انسان های روی کره زمین را آزار می دهد، قدیمی ترین
زگیل مربوط به مومیایی 3000 ساله است. این بیماری در کتاب های شکسپیر نیز
ذکر شده است. اگرچه این زائده ها به طور کلی خطرناک نیستند، اما ظاهر نا
زیبایی را ایجاد می کنند و به شدت مسری هستند. همچنین می توانند دردناک
باشند. برای کسب اطلاعات بیشتر حول این بیماری با ما همراه شوید.
عامل زگیل ها، ویروس پاپیلومای انسانی یا همان اچ پی وی HPV است، بیش از 100 نوع HPV وجود دارد که تقریباً تمامی آن ها موجب زگیل می شوند. اغلب سوش های این ویروس بر روی دست ها و پا ها می شود اما انواع خاصی از آنها با بروز زگیل داخل و یا روی آلت تناسلی در ارتباط است. که با نام زگیل تناسلی شناخته می شود. زگیل ها تناسلی با ایجاد بیماری خطرناک سرطان سرویکس (گردنه رحم) در ارتباط است.
زگیل ها انواع مختلفی را شامل می شوند که بسته به ظهور در قسمت های مختلف بدن و ظاهر این زائده در پنج دسته بندی مختلف قرار می گیرد :
زگیل های معمولی بر روی انگشتان و پنجه ها شما رشد می کنند اما می توانند در سایر نقاط بدن نیز ظاهر شوند. این نوع ظاهری زبیر و خشن داشته و معمولاً گرد هستند. زگیل های معمولی نسبت به پوست اطراف آن سفید تر است.
این نوع از زگیل در کف پا رشد می کند، و بر خلاف سایر آن ها، به علت رشد در نقطه ای حساس و تحت فشار بالا به سمت داخل رشد می کنند. ممکن است این عارضه در ابتدا به شکل پینه به نظر برسند اما دانههای سیاهی که مویرگهای خونی هستند به خوبی درون زائده مشاهده میشوند. این نوع از این بیماری معمولاً دردناک است و اگر آسیب ببیند دچار خونریزی می شود.
زگیل های تخت معمولا بر روی صورت، ران یا بازوها رشد می کنند. آنها کوچک هستند و رشد کندی دارند. نوع ذکر شده دارای یک سطح صاف هست، و می توانند به رنگ صورتی، قهوه ای یا کمی زرد باشند.
زگیل های خوشه ای در اطراف دهان یا بینی و گاهی در گردن یا زیر چانه رشد می کنند. آنها کوچک و رنگ پوست هستند. این نوع عارضه از به هم پیوستن چند زائده ایجاد می شود.
زگیل های داخلی در داخل و اطراف ناخن های دست ها و پاها رشد می کنند. آنها می توانند دردناک باشند و رشد ناخن را تحت تأثیر قرار دهند.
زگیل ها ظاهر نا زیبایی را ایجاد می کنند همین امر موجب می شود بیماران از راهکار های مختلفی برای درمان استفاده کنند ولی خوب است بدانید انواع زگیل ها معمولاً در خانه و با استفاده از داروهای مخصوص درمان می شوند. اما برای درمان نکات زیر را به یاد داشته باشید :
درمان با استفاده از کرایوتراپی یا همان انجماد، شامل اسپری سرد و مخلوطی از دی متیل اتر و پروپان یا نیتروژن مایع است، این روش درمانی به سرعت این عارضه را درمان می کند. به یاد داشته باشید بعد از اسپری کردن این مواد سطح زائده دچار زخم و یا تاول می شود اما پس از طی مدتی به طور کامل از بین می رود.
این روش شامل مصرف داروهایی حاوی سالیسیلیک اسید است که به رفع این زائده ها کمک می کند. البته برای تکمیل فرآیند درمان لازم است چندین هفته تا چندین روز به طور مداوم از این محصولات استفاده نمایید. بهتر است قبل از مصرف این دارو قسمت عفونت را برای مدت 15 دقیقه در آب خیس کنید.
استفاده از چسب های برزنتی بر روی قسمت درگیر شده یکی از روش های رایج در درمان این بیماری است که به رفع این عارضه کمک می کند. این روش شامل پوشاندن زائده با استفاده از نوار چسب مخصوص برای چندین روز و سپس کندن آن است. انجام این روش در طی چندین مرحله به درمان این بیماری کمک می کند.
جراحی فقط در صورتی انجام می گیرد که این عارضه به درمان های دیگر پاسخ ندهند. در این روش پزشک زائده ها را با استفاده از چاقو برش داده یا توسط برق میسوزاند. جراحی معمولاً روش موثری است اما درد بسیاری را به همراه داشته و ممکن است باعث ایجاد زخم شود.
راهکارهایی برای جلوگیری از زگیل و یا گسترش آن به سایر نواحی بدن وجود دارد، این روش ها عبارتند از :