ویروس اچ پی وی (HPV) یا پاپیلوم انسانی: تشخیص و پیشگیری

ویروس اچ پی وی یا پاپیلومای انسانی (HPV) ویروسی است که از طریق تماس پوست با پوست و روابط جنسی منتقل می شود. بیش از 100 نوع HPV وجود دارد که از طریق تماس جنسی قابل انتقال است و می تواند بر اندام تناسلی، دهان و گلو تاثیر بگذارد. به همین ترتیب اچ پی وی شایع ترین بیماری روابط جنسی است. اغلب افرادی که روابط جنسی زیادی دارند نوعی از آن را دریافت می کنند. در برخی از موارد عفونت HPV تناسلی ممکن است باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. با این حال، برخی از انواع اچ پی وی می توانند منجر به ایجاد زگیل تناسلی  و حتی سرطان دهانه رحم، مقعد و گلو شود.

ویروسی که عامل عفونت HPV است، از طریق تماس پوست با پوست انتقال می یابد. اکثر افراد از طریق تماس جنسی مستقیم، از جمله واژینال، مقعد و رابطه جنسی دهانی، این عفونت را دریافت می کنند. بسیاری از افراد مبتلا به ویروس اچ پی وی هستند و از آن اطلاعی ندارند، این به معنی است که شما می توانید این ویروس را حتی از فردی که هیچ علائمی ندارد، نیز دریافت کنید.

در موارد نادر، مادرانی که اچ پی وی دارند می توانند ویروس را در حین زایمان به نوزاد انتقال دهند. که در این صورت نوزاد به بیماری به نام پاپیلوماتوز تنفسی مبتلا می شودَ ، در این بیماری زگیل های مربوط به HPV درون گلو یا راه هوایی ایجاد می شوند.

علائم ویروس اچ پی وی

اغلب ویروس اچ پی وی علائم قابل مشاهده ای ندارد. برخی از انواع این ویروس حتی بعد از 2 سال از ورود آن به بدن هیچ علامت و نشانه خاصی را به همراه ندارند و این یعنی ممکن است فرد آن را بدون اطلاع به بدن شریک خود انتقال داده باشد. اما در هر صورت این ویروس، می تواند مشکلات جدی مانند زگیل های تناسلی و زگیل در گلو (شناخته شده به عنوان پاپیلوماتوز مجدد تنفسی) و … را به همراه داشته باشد. همچنین عفونت HPV عامل سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های تناسلی، سر، گردن و گلو شناخته می شود.

البته انواع دیگری از HPV که موجب زگیل می شوند،از انواع سرطانی آن متفاوت است. بنابراین، داشتن زگیل های تناسلی ناشی از HPV به این معنی نیست که شما سرطان دارید. سرطان های ناشی از این ویروس اغلب تا زمان پیشرفت علائمی را ایجاد نمی کنند و تنها راهکار تشخیص غربالگری منظم است، غربالگری می تواند به تشخیص مشکلات بهداشتی مرتبط با HPV کمک کند و شانس بقا را افزایش دهد.

علائم HPV در مردان

بسیاری از مردان مبتلا به HPV هیچ علائمی ندارند، اگر چه برخی از آنها مبتلا به زگیل های تناسلی می شوند. پس اگر ضایعات غیر معمولی بر روی آلت تناسلی مردانه، اسکروتوم (کیسه بیضه ) یا مقعد مشاهده کردید، به پزشک مراجعه نمایید.

برخی از سویه های HPV می توانند سرطان های آلت تناسلی، مقعد و گلو را در مردان ایجاد کنند. برخی از مردان بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV هستند، مثل مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی برقرار می کنند و یا مردانی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند.

علائم HPV در زنان

در طی تحقیقات مشخص شده، زنان در طول عمر خود حداقل یک نوع HPV را دریافت می کنند. اغلب زنان مبتلا به HPV علائمی ندارند ولی دسته ای از آنها دچار زگیل های تناسلی می شوند که ممکن است در داخل واژن، در اطراف حنجره یا گردنه رحم یا فرج (آلت تناسلی زنانه) ظاهر شوند. در صورت مشاهده رشد هر بافت غیرطبیعی بر روی آلت تناسلی بهتر است با پزشک خود مشورت نمایید.

برخی از انواع ویروس HPV می تواند سرطان دهانه رحم یا سرطان های واژن، مقعد یا گلو ایجاد کند. غربالگری منظم می تواند به تشخیص تغییرات مرتبط با سرطان دهانه رحم در زنان کمک کند. علاوه بر این، آزمایشات DNA بر روی سلول های رحم می توانند سویه های HPV مرتبط با سرطان های دستگاه تناسلی را شناسایی کنند.

شناسایی HPV

تست شناسایی این ویروس در مردان و زنان متفاوت است. که در ادامه به شرح آن می پردازیم :

تست شناسایی HPV در زنان

تست های پاپ اسمیر برای شناسایی سلول های غیر طبیعی در زنان بکار می رود. این آزمایش می تواند سرطان سرویکس یا سایر مشکلات مربوط به این ویروس را مشخص نماید. زنان باید در سنین بین 21 تا 29 سال حداقل یکبار در سال، و زنان بین سنین 30 تا 65 سال، هر پنج سال یکبار آزمایش DNA و پاپ اسمیر را برای شناسایی HPV انجام دهند. در صورتی که نتایج پاپ اسمیر غیر طبیعی باشد، پزشک آزمایش HPV را درخواست می کند. همچنین در صورتی که ویروس از نوع سرطان زا آن باشد، پزشک تغییرات سرویکس یا گردنه رحم را بررسی می کند. که برای این امر نیاز به انجام کولپوسکوپی خواهد بود. البته تغییرات گردنه رحم که منجر به سرطان می شود، اغلب سال ها به طول می انجامد.

تست شناسایی HPV در مردان

آزمایش DNA و HPV تنها برای تشخیص این ویروس در زنان در دسترس است و در حال حاضر هیچ آزمایش مورد تایید FDA برای تشخیص اچ پی وی در مردان وجود ندارد. به همین ترتیب غربالگری معمول برای سرطان مقعد، گلو و یا آلت تناسلی در مردان توصیه نمی شود. البته بعضی از پزشکان آزمایش پاپ اسمیر مقعد را برای مردان در معرض خطر سرطان مقعد انجام میدهند.

درمان اچ پی وی

این ویروس در اغلب موارد از بین نمی رود، بنابراین هیچ عارضه ای برای ویروس اچ پی وی وجود ندارد. ولی لازم است هر سال آزمایش های لازم انجام گیرد تا تغییرات سلولی ایجاد شده مورد بررسی قرار گیرند. اما برای درمان زگیل تناسلی می توان از داروهای مناسب، روش سوزاندن با جریان الکتریکی یا انجماد با نیتروژن مایع استفاده نمود. اما، همه این روش ها شما را از شر زگیل های فیزیکی خلاص می کنند و چون ویروس خود درمان نمی شود، امکان بازگشت زگیل ها وجود دارد.

انجام تست هایی نظیر پاپ اسمیر به شناخت روند تغییرات سلول های سرطانی کمک می کند. همچنین سرطان هایی که از HPV ایجاد می شوند با روش هایی مانند شیمی درمانی، پرتو درمانی یا جراحی و یا مجموعه از آنها درمان میشوند. در حال حاضر هیچ روش درمان طبیعی برای درمان HPV وجود ندارد. تنها غربالگری روتین برای HPV و سرطان گردن رحم می تواند بر شناسایی، نظارت و درمان مشکلات بهداشتی ناشی از عفونت HPV کمک نماید.

روش های انتقال HPV

این ویروس از طریق تماس پوست با پوست منتقل می شود. از عواملی که ممکن است شخصی را در معرض خطر ابتلا به اچ پی وی قرار دهد، عبارتند از:

• برقراری رابطه جنسی با بیش از یک نفر
• برقراری رابطه واژینال، دهان یا مقعد بدون کاندوم
• سیستم ایمنی ضعیف
• برقراری رابطه با شریک جنسی حامل HPV

همچنین برخی از عوامل وجود دارند که در صورت ابتلا به این ویروس، ریسک ایجاد سرطان را افزایش خواهند داد :

• سیستم ایمنی ضعیف
• ابتلا به بیماری های آمیزشی ( STI ها) مانند گونوره آ، کلامیدیا و هرپس سیمپلکس
• التهاب مزمن
• زایمان های متعدد (سرطان دهانه رحم)
• مصرف قرص های ضد بارداری به مدت طولانی (سرطان دهانه رحم)
• مصرف قلیان (سرطان دهان یا گلو)
• برقراری رابطه جنسی مقعدی (سرطان مقعدی)

پیشگیری از HPV

ساده ترین راه برای جلوگیری از ابتلا به اچ پی وی استفاده از “کاندوم و برقراری رابطه جنسی سالم” است. علاوه بر این، تزریق واکسن گارداسیل برای پیشگیری از زگیل های تناسلی و سرطان های ناشی از این ویروس کاربرد دارد. این واکسن می تواند فرد را در برابر نه سوش مختلف HPV که عامل سرطان یا زگیل های تناسلی است، محافظت نماید.

بهترین زمان برای تزریق واکسن اچ پی وی HPV برای پسران و دختران سن 11 تا 12 سال است. تزریق دو دوز واکسن حداقل به 6 ماه فاصله نیاز دارد. زنان و مردان 15 تا 26 ساله همچنین می توانند درسه مرحله واکسینه شوند. علاوه بر این، افراد بین سنین 27 تا 45 ساله که قبلا برای HPV واکسینه نشده اند، واجد شرایط واکسیناسیون با Gardasil 9 می باشند. برای جلوگیری از مشکلات بهداشتی مرتبط با این ویروس باید به طور منظم بررسی های بهداشتی و تست پاپ اسمیر انجام گیرد.

ویروس HPV و حاملگی

ابتلا به این ویروس شانس بارداری را کاهش نمی دهد. اگر شما حامله و دارای HPV هستید، ممکن است بخواهید فرآیند درمان را تا بعد از زایمان به تأخیر اندازید که این امر بدون عوارض نیست. تغییرات هورمونی که در دوران بارداری اتفاق می افتد ممکن است باعث ایجاد زگیل تناسلی شود و در بعضی موارد این زگیل ممکن است خونریزی کند. همچنین اگر زگیل های تناسلی گسترش یابند، ممکن است نتوانید زایمان واژینال داشته باشید.

در موارد نادر، یک زن مبتلا به اچ پی وی می تواند آن را به کودک خود منتقل کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، یک بیماری نادر اما جدی به نام پاپیلوماتوز تنفسی رخ میدهد. در این شرایط، زگیل ها در راه های تنفسی کودک رشد می کند. تغییراتی که در طول بارداری رخ میدهد، ممکن است باعث ایجاد عوارضی شود در نتیجه غربالگری معمول برای سرطان دهانه رحم و HPV لازم است.

آمار ویروس HPV

CDC (مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری) تخمین زده است که 79 میلیون آمریکایی دارای HPV هستند. اکثر این افراد در رده نوجوانی و یا اوایل دهه 20 زندگی خود به سر می برند. همچنین آمار ها نشان داده حدود 14 میلیون نفر هر سال در معرض خطر این ویروس قرار می گیرند. در این کشور، HPV باعث ایجاد بیش از 33،000 سرطان در سال در مردان و زنان می شود. برآورد شده است که 95 درصد از سرطان های مقعدی ناشی از عفونت HPV هستند. اکثر این موارد به علت HPV 16 رخ می دهند. همچنین دو نوع HPV 18 و HPV 16 حداقل 70 درصد موارد سرطان دهانه رحم را تشکیل می دهند.

در سال 2006 اولین واکسن HPV تولید شد و از آن زمان تا به حال، 64 درصد کاهش در گونه های HPV در دختران نوجوان در ایالات متحده، تحت پوشش واکسن دیده شده است.

منبع: https://hpvdarman.com

زگیل چیست ؟ و چه انواعی دارد ؟

زگیل ها هزاران سال است که انسان های روی کره زمین را آزار می دهد، قدیمی ترین زگیل مربوط به مومیایی 3000 ساله است. این بیماری در کتاب های شکسپیر نیز ذکر شده است. اگرچه این زائده ها به طور کلی خطرناک نیستند، اما ظاهر نا زیبایی را ایجاد می کنند و به شدت مسری هستند. همچنین می توانند دردناک باشند. برای کسب اطلاعات بیشتر حول این بیماری با ما همراه شوید.

زگیل چیست ؟

عامل زگیل ها، ویروس پاپیلومای انسانی یا همان اچ پی وی HPV است، بیش از 100 نوع HPV وجود دارد که تقریباً تمامی آن ها موجب زگیل می شوند. اغلب سوش های این ویروس بر روی دست ها و پا ها می شود اما انواع خاصی از آنها با بروز زگیل داخل و یا روی آلت تناسلی در ارتباط است. که با نام زگیل تناسلی شناخته می شود. زگیل ها تناسلی با ایجاد بیماری خطرناک سرطان سرویکس (گردنه رحم) در ارتباط است.

انواع زگیل ها

زگیل ها انواع مختلفی را شامل می شوند که بسته به ظهور در قسمت های مختلف بدن و ظاهر این زائده در پنج دسته بندی مختلف قرار می گیرد :

زگیل های معمولی

زگیل های معمولی بر روی انگشتان و پنجه ها شما رشد می کنند اما می توانند در سایر نقاط بدن نیز ظاهر شوند. این نوع ظاهری زبیر و خشن داشته و معمولاً گرد هستند. زگیل های معمولی نسبت به پوست اطراف آن سفید تر است.

زگیل کف پا

این نوع از زگیل در کف پا رشد می کند، و بر خلاف سایر آن ها، به علت رشد در نقطه ای حساس و تحت فشار بالا به سمت داخل رشد می کنند. ممکن است این عارضه در ابتدا به شکل پینه به نظر برسند اما دانه‌های سیاهی که مویرگ‌های خونی هستند به خوبی درون زائده مشاهده می‌شوند. این نوع از این بیماری معمولاً دردناک است و اگر آسیب ببیند دچار خونریزی می شود.

زگیل های تخت

زگیل های تخت معمولا بر روی صورت، ران یا بازوها رشد می کنند. آنها کوچک هستند و رشد کندی دارند. نوع ذکر شده دارای یک سطح صاف هست، و می توانند به رنگ صورتی، قهوه ای یا کمی زرد باشند.

زگیل های خوشه ای

زگیل های خوشه ای در اطراف دهان یا بینی و گاهی در گردن یا زیر چانه رشد می کنند. آنها کوچک و رنگ پوست هستند. این نوع عارضه از به هم پیوستن چند زائده ایجاد می شود.

زگیل های داخلی

زگیل های داخلی در داخل و اطراف ناخن های دست ها و پاها رشد می کنند. آنها می توانند دردناک باشند و رشد ناخن را تحت تأثیر قرار دهند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم ؟

• مشاهده این زائده بر روی صورت یا قسمت های حساس دیگری از بدن (مثل ناحیه تناسلی، دهان، بینی و …)
• مشاهده خونریزی یا علائم عفونت در اطراف زگیل، مانند چرک یا پوسته پوسته شدن
• درد قسمت عارضه
• تغییر رنگ زائده
• همراه با این زائده، دیابت یا سیستم ایمنی ضعیفی دارید مانند مبتلایان به HIV

آیا میتوان زگیل را در خانه درمان کرد؟

زگیل ها ظاهر نا زیبایی را ایجاد می کنند همین امر موجب می شود بیماران از راهکار های مختلفی برای درمان استفاده کنند ولی خوب است بدانید انواع زگیل ها معمولاً در خانه و با استفاده از داروهای مخصوص درمان می شوند. اما برای درمان نکات زیر را به یاد داشته باشید :

• این نوع از عفونت ها به شدت مسری هستند، و به راحتی به دیگران و سایر نقاط بدن گسترش می یابد.
• برای پیشگیری از گسترش این بیماری لازم است وسایل شخصی خود مانند سنگ پا و یا ناخن گیر را در اختیار دیگر قرار ندهید و آن را به سایر نقاط بدن خود نزنید.
• اگر مبتلا به بیماری های نقص سیستم ایمنی یا دیابت هستید، برای درمان بیماری با پزشک مشورت کنید.
• زائده هایی که بر روی نقاط حساس بدن مانند صورت یا ناحیه تناسلی ایجاد می شود، نباید توسط درمان های خانگی درمان شوند و نیاز به مشورت با پزشک دارند.

درمان با روش کرایوتراپی

درمان با استفاده از کرایوتراپی  یا همان انجماد، شامل اسپری سرد و مخلوطی از دی متیل اتر و پروپان یا نیتروژن مایع است، این روش درمانی به سرعت این عارضه را درمان می کند. به یاد داشته باشید بعد از اسپری کردن این مواد سطح زائده دچار زخم و یا تاول می شود اما پس از طی مدتی به طور کامل از بین می رود.

درمان با سالیسیلیک اسید

این روش شامل مصرف داروهایی حاوی سالیسیلیک اسید است که به رفع این زائده ها کمک می کند. البته برای تکمیل فرآیند درمان لازم است چندین هفته تا چندین روز به طور مداوم از این محصولات استفاده نمایید. بهتر است قبل از مصرف این دارو قسمت عفونت را برای مدت 15 دقیقه در آب خیس کنید.

درمان با چسب برزنتی

استفاده از چسب های برزنتی بر روی قسمت درگیر شده یکی از روش های رایج در درمان این بیماری است که به رفع این عارضه کمک می کند. این روش شامل پوشاندن زائده با استفاده از نوار چسب مخصوص برای چندین روز و سپس کندن آن است. انجام این روش در طی چندین مرحله به درمان این بیماری کمک می کند.

عمل جراحی

جراحی فقط در صورتی انجام می گیرد که این عارضه به درمان های دیگر پاسخ ندهند. در این روش پزشک زائده ها را با استفاده از چاقو برش داده یا توسط برق میسوزاند. جراحی معمولاً روش موثری است اما درد بسیاری را به همراه داشته و ممکن است باعث ایجاد زخم شود.

آیا می توان از این عارضه پیشگیری کرد؟

راهکارهایی برای جلوگیری از زگیل و یا گسترش آن به سایر نواحی بدن وجود دارد، این روش ها عبارتند از :

• دست های خود را به طور منظم، به خصوص هنگامی که با فرد مبتلا به این بیماری در تماس بوده اید بشویید.
• زائده را دستکاری نکنید.
• بهتر است این عارضه ایجاد شده توسط باند پوشانده شوند.
• پس از شستشو دست ها و پاها را خشک نگه دارید.
• هنگامی که به استخر و یا حمام عمومی می روید، بدون استفاده از کفش و یا دمپایی تردد نکنید.

سایت منبع: https://hpvdarman.com/

بیماری های مقاربتی در زنان (STD)

بیماری های مقاربتی در زنان (STDs) به عنوان عفونت های منتقله از راه مقاربت شناخته می شوند. آنها از طریق رابطه واژن، مقعد یا تماس جنسی دهانی انتقال می یابند. رایج ترین علائم این بیماری ها شامل خارش واژن، بثورات پوستی، ترشحات غیر معمول و درد است. بسیاری از بیماری های مقاربتی زنان نشانه ای ندارند. STDs های درمان نشده، می توانند منجر به مشکلات باروری و افزایش خطر سرطان گردن رحم شوند، و یا سلامت شریک جنسی شما را با خطر مواجه نمایند.

با توجه به آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، بیش از 50 درصد موارد جدید کلامیدیا و گنوره در زنان بین 15 تا 24 ساله رخ می دهد. هر ساله در سراسر جهان حدود 357 میلیون عفونت جدید سیفلیس، کلامیدیا، گنوره و تریکوموناس وجود دارد.

از آنجا که اغلب زنان مبتلا به STDs علائمی ندارند، تا مدت ها از بیماری خود اطلاع ندارند. برآورد ها نشان داده حدود 90 درصد مبتلا به این بیماری ها از وجود آن آگاه نیستند.

بیماری های مقاربتی رایج در زنان

بعضی از شایعترین بیماری های مقاربتی در زنان در زنان عبارتند از:

• زگیل تناسلی (ویروس اچ پی وی (HPV))
• سوزاک
• کلامیدیا
• تب خال ناحیه تناسلی

HPV شایع ترین نوع بیماری های مقاربتی در زنان است که عامل اصلی سرطان دهانه رحم به شمار می رود. واکسن این بیماری می تواند از ابتلا به برخی سویه های خاص آن جلوگیری نماید. گونوره و کلامیدیا عفونت های باکتریایی شایع هستند. در واقع، کلامیدیا، شایع ترین نوع بیماری های مقاربتی در زنان در ایالات متحده است. تبخال تناسلی نیز بیماری رایجی است.

*جهت اطلاعات بیشتر از ویروس اچ پی وی و روش های درمان آن پیشنهاد میشود مطلب مرتبط با اچ پی وی را بخوانید*

نشانه های شایع بیماری های مقاربتی در زنان

لازم است زنان از علائم احتمالی STD آگاه باشند، تا در صورت ابتلا به آن بتوانند به سرعت بیماری را تشخیص دهند. بعضی از نشانه های شایع ابتلا به این بیماری به این شرح است :

• تغییرات در ادرار: STD را می توان با درد و یا احساس سوزش در هنگام ادرار، نیاز مکرر به تخلیه و یا وجود خون در ادرار شناسایی نمود.
• ترشحات غیر طبیعی واژن : میزان ترشحات واژن به طور مداوم و بر طبق یک چرخه منظم تغییر می کند. تخلیه زیاد و سفید ممکن است نشانه ای از عفونت قارچی باشد و وقتی تخلیه زرد یا سبز است، از علائم گونوره یا تریکوموناس می باشد.
• خارش در ناحیه واژن : خارش یک علامت غیر اختصاصی برای بیماری های STD است زیرا می تواند ناشی از علل مختلفی ایجاد شود. به طور مثال خارش می تواند ناشی از علل زیر ایجاد شود :

واکنش آلرژیک به کاندوم لاتکس

عفونت قارچی

شپش موقت یا چرک

زگیل ناحیه تناسلی

بسیاری از STD های باکتری و ویروسی در مراحل اولیه نشانه هایی به این شرح را ایجاد می کنند :

• درد در هنگام رابطه جنسی: این علامت اغلب نادیده گرفته می شود، اما درد شکمی یا لگن هنگام رابطه جنسی می تواند نشانه ای از بیماری التهابی لگن (PID) باشد. PID اغلب در مرحله پیشرفته عفونت با کلامیدیا یا گنوره ایجاد می شود..
• خونریزی غیرطبیعی : خونریزی غیر طبیعی یکی دیگر از علائم احتمالی PID یا سایر مشکلات تولید مثل در STD است.
• جوش یا زخم : زخم یا جوش های کوچک در اطراف دهان و یا واژن می تواند نشانه ای از تبخال، HPV یا سیفلیس باشد.

جلوگیری از بیماری های مقاربتی در زنان

هر زنی باید اقدامات پیشگیرانه خاصی را برای جلوگیری از انتقال یا ابتلا به STD ها انجام دهد. برخی از این اقدامات عبارتند از :

• انجام تست ها در فاصله زمانی معین : به طور معمول، زنان باید هر سه تا پنج سال یکبار تست پاپ اسمیر را انجام دهند. تا تغییرات سلولی در آنها مورد بررسی قرار گیرد. انجام آزمایش های مربوط به بیماری های مقاربتی در زنان برای کسانی که از نظر جنسی فعال هستند، امری ضروری است.
• استفاده از محافظ ها : کاندوم میتواند از شما و شریک جنسی تان در برابر بیماری های آمیزشی محافظت نماید. استفاده از کاندوم برای انواع رابطه های دهانی، واژن و مقعد توصیه می شود. به یاد داشته باشید استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری نظیر اسپرم کشها، قرص های جلوگیری از بارداری و سایر روشهای پیشگیری تنها از فرد در برابر بارداری محافظت کرده و تاثیری در انتقال STD ها ندارد.

بیماری های مقاربتی در زنان و بارداری

برای خواندن ادامه مطلب به سایت زیر مراجعه کنید.

https://hpvdarman.com/